Farmakoterapia w leczeniu lęku u dzieci – o czym pamiętać?

  • 4 miesiące temu
  • 76 Odsłon
  • thumbs up 0 thumbs down 0
farmakoterapia w leczeniu leku u dzieci o czym pamietac

Lęk to normalna reakcja organizmu na potencjalne zagrożenie. U dzieci objawy lękowe są powszechne i najczęściej mają charakter przejściowy. Jednak gdy stają się nadmierne, uporczywe i utrudniają funkcjonowanie, wówczas konieczna jest interwencja.

Zaburzenia lękowe u dzieci nie są rzadkością. Szacuje się, że dotykają one nawet 20% populacji młodych ludzi. Najczęstszymi formami są lęk separacyjny, fobia swoista, zaburzenie lęku społecznego, a także zaburzenie lęku uogólnionego. Dzieci doświadczają obaw irracjonalnych, odczuwają nadmierne napięcie, drażliwość i mają trudności z koncentracją. Ich objawy mogą obejmować bóle głowy, brzucha, kołatanie serca, pocenie się czy bladość.

Leczenie zaburzeń lękowych u dzieci opiera się przede wszystkim na psychoterapii, zwłaszcza terapii poznawczo-behawioralnej. Jeśli jednak dolegliwości są nasilone, a dziecko nie osiąga poprawy samą terapią, wówczas lekarz może rozważyć włączenie farmakoterapii.

Leki przeciwlękowe u dzieci stosuje się zazwyczaj krótkoterminowo, do czasu ustąpienia najcięższych objawów. Celem farmakoterapii jest zmniejszenie nasilenia lęku, co ułatwia dziecku włączenie się w proces psychoterapii i pozwala na poznawczą restrukturyzację myśli i zachowań.

Należy jednak pamiętać, że decyzja o włączeniu leczenia farmakologicznego lęków u dzieci musi być podejmowana z dużą rozwagą i po dokładnej ocenie stanu pacjenta. Wymaga to ścisłej współpracy między lekarzem, psychologiem, rodzicami i samym dzieckiem.

Jakie leki są stosowane w leczeniu lęku u dzieci?

W farmakoterapii zaburzeń lękowych u dzieci najczęściej stosowane są selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) oraz niektóre leki przeciwlękowe z grupy benzodiazepin. Jednak ze względu na profil bezpieczeństwa i skuteczność, preferencją są zazwyczaj leki z grupy SSRI.

Spośród SSRI do leczenia lęku u dzieci i młodzieży najczęściej używa się:

– fluoksetyny

– sertralimy

– fluwoksaminy

Leki te wpływają na układy neuroprzekaźników w mózgu, w tym na gospodarkę serotoniny. Zmniejszają nasilenie objawów lękowych, poprawiają nastrój i ułatwiają funkcjonowanie. Ze względu na ich profil działań niepożądanych i bezpieczeństwo stosowania uznawane są za leki pierwszego rzutu w leczeniu lęku u dzieci.

W przypadku ciężkich zaburzeń lękowych, gdy SSRI okazują się nieskuteczne, czasem sięga się po leki z grupy benzodiazepin, takie jak klonazepam. Działają one szybko przeciwlękowo, ale mogą uzależniać i wywoływać senność, dlatego powinny być stosowane krótkoterminowo i z dużą ostrożnością u dzieci.

Ważne kwestie przy farmakoterapii lęku u dzieci

Zanim lekarz zdecyduje się na włączenie leczenia farmakologicznego u dziecka, musi dokonać dokładnej oceny stanu pacjenta, nasilenia objawów, funkcjonowania psychospołecznego oraz czynników ryzyka.

Sama farmakoterapia nigdy nie powinna stanowić wyłącznej metody leczenia zaburzeń lękowych u dzieci. Zawsze musi być połączona z psychoterapią, której jest uzupełnieniem. Terapia poznawczo-behawioralna pozwala dotrzeć do źródła lęku, zmodyfikować zaburzenia schematów myślowych i zbudować skuteczne strategie radzenia sobie.

Kluczowe przy stosowaniu leków u dzieci jest stopniowe zwiększanie dawki do osiągnięcia optymalnego stężenia leku we krwi. Za mała dawka nie przyniesie zamierzonego efektu, zaś za duża może nasilać działania niepożądane. Ważne jest monitorowanie skuteczności i bezpieczeństwa farmakoterapii oraz kontrolowanie parametrów życiowych.

Nie bez znaczenia pozostaje również kwestia akceptacji leczenia przez dziecko i rodziców. Rodzice muszą zostać poinformowani o działaniu, skutkach ubocznych i ryzyku związanym z zażywaniem leków. Trzeba znaleźć formę leku odpowiednią dla wieku dziecka – tabletki, kapsułki, roztwór.

Należy pamiętać, że farmakoterapia u dzieci ma charakter krótkoterminowy. Po uzyskaniu poprawy należy stopniowo odstawiać lek. Nagłe przerwanie terapii może doprowadzić do nawrotu objawów, dlatego tak ważne jest stopniowe zmniejszanie dawek pod ścisłą kontrolą lekarza.

Potencjalne skutki uboczne leków przeciwlękowych u dzieci

Jak każdy lek, także preparaty stosowane w leczeniu lęku u dzieci mogą wywoływać działania niepożądane. Ich nasilenie i częstość występowania zależy od konkretnego leku, jego dawki oraz indywidualnej podatności organizmu.

W przypadku SSRI mogą to być zaburzenia żołądkowo-jelitowe, takie jak nudności, biegunka czy zaparcia. Często wymieniane są również bóle głowy, senność lub bezsenność, osłabienie lub zwiększenie apetytu.

Należy pamiętać, że SSRI nie powinny być stosowane u dzieci poniżej 8. roku życia ze względu na ryzyko wystąpienia działań niepożądanych związanych ze sferą psychiczną – nasilenia myśli samobójczych, agresji, nadaktywności psychoruchowej.

Z kolei w przypadku benzodiazepin do najczęstszych skutków ubocznych zalicza się senność, osłabienie koncentracji i koordynacji ruchowej, zaburzenia pamięci, a także prawdopodobieństwo uzależnienia przy długotrwałym stosowaniu.

Dlatego niezwykle istotne jest monitorowanie stanu dziecka podczas leczenia farmakologicznego. Wszelkie nietypowe objawy należy bezzwłocznie zgłaszać lekarzowi. W razie pojawienia się ciężkich działań niepożądanych może zajść konieczność zmiany leku lub odstąpienia od farmakoterapii.

Kategorie:
Zdrowie i uroda

Komentowanie wyłączone.